To ważne by czasem poczuć się nikim, by zdeptany z chodnikiem usiąść i pomyśleć.

nie wiem co mam tu jeszcze napisać..jest źle, tak naprawdę to jest tragicznie, nie będę udawać, że jest wszystko dobrze. Nie wiem gdzie jest moje miejsce, nie wiem kim jestem, nie wiem co mam robić, nie wiem jak będzie wyglądać moje życie za rok, nie wiem czy cokolwiek się zmieni. Znów czuję, że nie mam nic, że to wszystko nie ma sensu, że moje życie jest trudne..coraz częściej myślę, że o wiele lepiej byłoby wszystkim beze mnie, czuję się jak piąte koło u wozu zupełnie nie potrzebne a wręcz zbędne.. tak właśnie się czuję, taka już jestem.  Z dnia na dzień jestem coraz słabsza, już nie radzę sobie tak jak wcześniej z problemami...

mam już naprawdę dość, nie wytrzymuję już tej presji, psychika już chyba nigdy nie będzie taka jak kiedyś..

tak bardzo chciałabym się przeprowadzić, myślałam, że wtedy zacznę nowy rozdział..ale jednak dalej będę tkwić w miejscu, którego nienawidzę...

przede mną sprawozdanie i sen, mam dosyć na dzisiaj !

+ chciałabym bardzo podziękować Kamili i Agacie.. byłyscie chyba pierwszymi osobami  z którymi rozmawiałam przez telefon w takim stanie..
dziękuję Wam : ( nie wiem co bym bez Was zrobiła :*